w eksperymentalnej twórczości o tendencjach demaskatorskich stosuje technikę kolażu (w groteskowo-parodystyczny sposób zestawia fragmenty komiksów, popularnych szlagierów, romansów), obnażając pustkę, powierzchowność i schematyzm relacji międzyludzkich oraz więzi społ.; powieści: Die Liebhaberinnen (1975), Pianistka (1983, wyd. pol. 1997), Lust (1991), dramaty (Choroba, albo Współczesne kobiety 1987, wyd. pol.1994); 2004 otrzymała Nagrodę Nobla.