Ósmy tom Systemu Prawa Karnego Procesowego został poświęcony zagadnieniom dowodowym, które w nauce procesu karnego zaliczane są nie tylko do najważniejszych, ale także skomplikowanych i kontrowersyjnych. Dość powiedzieć, że sporne są pojęcia dowodu i dowodzenia. Nie ma zgody co do systematyki dowodów oraz ich nazw. Dyskusyjne są kryteria wyróżnienia poszczególnych rodzajów dowodów. Liczne polemiki wywołuje kwestia dopuszczalności dowodów i numerus clausus środków dowodowych. Obecnie debata skupia się wokół dowodów nielegalnych oraz dopuszczalności wprowadzenia ich do procesu karnego i oceny, a także możliwości autonomicznej oceny czynności dowodowych przez pryzmat ich prawidłowości i proporcjonalności.


Zagadnienia dowodowe stanowią jednocześnie materię o niezwykle istotnym znaczeniu dla praktyki ścigania i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Nie będzie przesadne powiedzenie, że istotnym, jeśli nie najważniejszym zadaniem organów ścigania jest zbieranie informacji i dowodów, a zadaniem sądu ich ocena. Dowody stanowią podstawę podjęcia każdej czynności procesowej i mają decydujące znaczenia dla rozstrzygnięcia o przedmiocie procesu.


Z wprowadzenia


Na tom ósmy Systemu Prawa Karnego Procesowego składają się cztery woluminy. Części trzecia i czwarta poświęcone są formalnemu prawu dowodowemu i obejmują zasady postępowania dowodowego oraz samo postępowanie dowodowe.


Tom ósmy to rezultat pracy czterdziestu sześciu autorów pochodzących ze wszystkich liczących się ośrodków naukowych w kraju. Opracowanie cechuje wysoki poziom naukowy z bogatą bazą źródłową, rzetelność wywodów oraz obiektywny charakter wniosków.