Zamieszczone w tej książce teksty pochodzą z rozmaitych odległych i bliższych czasów. Sąsiadują tu ze sobą drobne szkice-przyczynki z zarysami biograficznymi o szerszej problematyce, zarówno egzystencjalnej, jak i wskazującej na związki z prywatną powszedniością autora, a także kierującej uwagę na proces magicznego przeobrażania się zaściankowej prowincji w Universum Światów i Zaświatów. […] Zestawiony zbiór jest summą moich schulzowskich plonów, trofeów i znalezisk, cząstkowym przedstawieniem istotniejszych przemyśleń i konkluzji.

Jerzy Ficowski

[…] piękna książka napisana przez poetę o twórcy, który był poetą mowy niewiązanej.

Julian Przyboś (1967)

To jest księga okruchów, księga pozostałości. Zawiera rysunki, listy i luźne fragmenty prozy, które Jerzy Ficowski – nie mniej zasłużony dla spuścizny Brunona Schulza niż Max Brod dla Franza Kafki – zdołał znaleźć po ogromnych zniszczeniach i rozproszeniu drugiej wojny światowej.

John Updike (1988)

Ficowski jest autorem pierwszej książki biograficznej poświęconej Schulzowi: Regionów wielkiej herezji. Jest to swoista „książka w ruchu”: każde jej kolejne wydanie przyniosło nowe informacje lub uściślenie bądź modyfikację poprzednich.

Jerzy Jarzębski (2000)