Książka stanowi próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy w dzisiejszej Polsce należy uważać za obowiązującą zasadę wolności zabudowy, w wyniku której interes publiczny - w szczególności wymogi ładu przestrzennego - zajmuje miejsce podrzędne wobec prawa własności, a efektem jest rosnący nieład przestrzenny.






W opracowaniu przedstawiono m.in.:


idee zorganizowania przestrzeni i ich konfrontacje z rzeczywistością - w kategoriach abstrakcyjnych ("miasto idealne") i praktycznych ("miasto realne");
ideologie urbanistyczne niezależne od ogólnych ideologii politycznych i społecznych, które zaciążyły na urbanistyce XX w.;
role, jaka odgrywały i odgrywają w procesie kształtowania przestrzeni władza publiczna, przede wszystkim jako wyrazicielka interesu publicznego, oraz własność;
inne prawa podstawowe, które mogą dotyczyć urbanistyki i architektury - prawo do mieszkania, dobrego środowiska, dobrego rządzenia, a może juz także do dobrej przestrzeni w ramach prawa do miasta.


Adresaci:

Publikacja adresowana jest do prawników zajmujących się problematyka urbanistyki i architektury, urbanistów oraz wszystkich zainteresowanych urban studies, w tym socjologia miasta.